περικλόνησις

-ήσεως, ἡ, Μ [περικλονώ]

1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού περικλονώ, το να σείει κανείς κάτι από όλες τις πλευρές

2. ταραχή, σύγχυση.